Αν η ράβδος είναι ελαττωματική, έχει σημασία η σφυρηλάτηση;

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τα ελαττώματα της σφυρηλάτησης, ένα μεγάλο μέρος των οποίων προκαλείται από τα ελαττώματα του πλινθώματος. Σήμερα, θα σας δώσω μια σύντομη περιγραφή των ελαττωμάτων του πλινθώματος:
Διαχωρισμός: Η άνιση κατανομή της χημικής σύστασης και των ακαθαρσιών στο ράβδο χάλυβα ονομάζεται διαχωρισμός. Ο διαχωρισμός είναι το προϊόν της επιλεκτικής κρυστάλλωσης κατά τη στερεοποίηση του τηγμένου χάλυβα. Υπάρχουν δύο είδη διαχωρισμού: δενδριτικός διαχωρισμός (ή μικροσκοπικός διαχωρισμός) και περιφερειακός διαχωρισμός (ή διαχωρισμός χαμηλής ισχύος). Ο δενδριτικός διαχωρισμός μπορεί να εξαλειφθεί με σφυρηλάτηση και θερμική επεξεργασία μετά τη σφυρηλάτηση.

2. Συμπερίληψη: μη μεταλλικές ενώσεις σε πλινθώματα που είναι αδιάλυτες στο βασικό μέταλλο και δεν μπορούν να εξαφανιστούν μετά από θερμή και κρύα επεξεργασία. Συνήθως υπάρχουν πυριτικά, σουλφίδια και οξείδια. Τα εγκλείσματα καταστρέφουν τη συνέχεια του μετάλλου και η συγκέντρωση τάσης μεταξύ των εγκλεισμάτων και του μετάλλου μήτρας εμφανίζεται υπό την επίδραση τάσης και οι μικρορωγμές εμφανίζονται εύκολα, γεγονός που αναπόφευκτα μειώνει τις μηχανικές ιδιότητες των σφυρηλατήσεων.

3. Περιεκτικότητα σε αέριο (καθαρότητα): υδρογόνο, οξυγόνο, άζωτο και άλλα αέρια διαλύονται σε υγρό χάλυβα μέσω του φορτίου και του αερίου του κλιβάνου. Το οξυγόνο και το άζωτο εμφανίζονται στο πλινθίο χάλυβα ως οξείδια και ενώσεις αζώτου, ενώ το υδρογόνο υπάρχει σε ατομική κατάσταση. Το υδρογόνο είναι το πιο επιβλαβές αέριο στη χαλύβδινη ράβδο. Η διαλυτότητα του υδρογόνου στον χάλυβα μειώνεται με τη μείωση της θερμοκρασίας, όταν η διαδικασία στερεοποίησης του πλινθώματος σε περίσσεια της διαλυτότητας του υδρογόνου είναι πολύ αργά για να καταβυθιστεί από το πλινθίο, ακόμα σε ατομική κατάσταση υπερκορεσμένο στερεό διαλυμένο σε χάλυβα, τότε μέρος της διάχυσης στους πόρους του πλινθώματος και συνδυάζονται σε μόρια, σχηματίζοντας έτσι τη βασική αιτία δημιουργίας λευκών κηλίδων. Από τότε που υιοθετήθηκε η τεχνολογία επεξεργασίας κενού υγρού χάλυβα, τα επιβλαβή αέρια έχουν ουσιαστικά εξαλειφθεί.

4. Κοιλότητα συρρίκνωσης και πορώδες: σχηματίζεται κοιλότητα συρρίκνωσης στην περιοχή ανύψωσης, με αποτέλεσμα αναπόφευκτα ελαττώματα λόγω της απουσίας υγρού συμπληρώματος χάλυβα. Κατά τη σφυρηλάτηση, ο ανυψωτήρας και η κοιλότητα συρρίκνωσης πρέπει να αφαιρούνται μαζί, διαφορετικά η εσωτερική ρωγμή θα προκληθεί από την αστοχία της κοιλότητας συρρίκνωσης σφυρηλάτησης. Το πορώδες οφείλεται στον διακοκκώδη χώρο που προκαλείται από την τελική συρρίκνωση στερεοποίησης του υγρού χάλυβα και τους μικροσκοπικούς πόρους που σχηματίζονται από την καθίζηση αερίου κατά τη διαδικασία στερεοποίησης. Η πυκνότητα της δομής του χαλαρού πλινθώματος μειώθηκε, επηρεάζοντας τις μηχανικές ιδιότητες των σφυρηλατήσεων, έτσι ώστε στις απαιτήσεις σφυρηλάτησης να αυξηθεί ο βαθμός παραμόρφωσης, προκειμένου να σφυρηλατηθεί μέσω του πλινθώματος, η χαλαρή θα εξαλειφθεί.