Σε ποια είδη θέρμανσης θερμικής επεξεργασίας σφυρηλάτησης μπορεί να χωριστεί;

Σύμφωνα με τις διατάξεις του προτύπου, η ελάχιστη θερμοκρασία σκλήρυνσης του χάλυβα είναι 675 , λαμβάνοντας υπόψη την επίδραση των παραμέτρων σκλήρυνσης στις μηχανικές ιδιότητες των σφυρηλατήσεων, είναι απαραίτητο να τεθεί η σκλήρυνση μετά την απόσβεση μαζί με την επίδραση της αποβολής υδρογόνου και η ανόπτηση εξάλειψης της τάσης μετά τη συγκόλληση, καθορίζουν τη θερμοκρασία και τον χρόνο που χρησιμοποιείται σε κάθε στάδιο.
Όταν απαιτείται ανόπτηση του χάλυβα στους 690° για έως και 24 ώρες μετά τη συγκόλληση, προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι οι μηχανικές ιδιότητες του βασικού μετάλλου δεν θα μειωθούν, η θερμοκρασία σκλήρυνσης μετά το σβήσιμο θα πρέπει να επιλέγεται χαμηλότερη, γενικά στα 650° . Η ανόπτηση του χάλυβα μετά τη συγκόλληση απαιτείται να πραγματοποιηθεί στη χαμηλότερη θερμοκρασία των 610 και η καλύτερη παράμετρος σκλήρυνσης είναι περίπου 19, επομένως μετά το σβήσιμο, η καλύτερη θερμοκρασία σκλήρυνσης για μηχανικές ιδιότητες μπορεί να επιτευχθεί απευθείας στα 650.
Ο υπολογισμός των παραμέτρων σκλήρυνσης έχει αναφερθεί σε πολλές βιβλιογραφίες. Σε αυτό το σημείο, η θερμοκρασία και ο χρόνος σκλήρυνσης σε διαφορετικές περιόδους όπως η σβέση, η ενδιάμεση ανόπτηση με συγκόλληση και η ανόπτηση μετά τη συγκόλληση θα πρέπει να μετατραπούν σε σκλήρυνση κάτω από διαφορετικό ισοδύναμο χρόνο διατήρησης στην ίδια θερμοκρασία και στη συνέχεια να υπολογιστούν οι παράμετροι σκλήρυνσης σύμφωνα με το άθροισμα της θερμοκρασίας και του ισοδύναμου χρόνου.
Σφυρηλάτηση θερμική επεξεργασία θέρμανσης, σύμφωνα με τη θερμοκρασία του κλιβάνου σφυρηλάτηση στον κλίβανο μπορεί να χωριστεί σε τρεις περιπτώσεις.
Τα ψυχρά σφυρήλατα στη θερμοκρασία του κλιβάνου έχουν αυξηθεί σε θερμοκρασία σβέσης ή κανονικοποίησης της θέρμανσης του κλιβάνου, η οποία είναι η πιο συχνά χρησιμοποιούμενη για μικρά μέρη μιας μεθόδου θέρμανσης, αλλά για μεγάλα σφυρήλατα είναι ένα γρήγορο εύρος θέρμανσης, με τη βελτίωση της μεταλλουργικής ποιότητας σφυρηλάτηση, αυτή η μέθοδος θέρμανσης στην εφαρμογή μεγάλων σφυρηλατήσεων είναι όλο και περισσότερο.
Τα ψυχρά σφυρήλατα μπαίνουν στον κλίβανο με τη θέρμανση του κλιβάνου και διατηρούνται για ένα χρονικό διάστημα πριν φτάσουν στο σημείο μετάβασης φάσης και στη συνέχεια συνεχίζουν να θερμαίνονται στην απαιτούμενη θερμοκρασία. Αυτός είναι ο πιο συνηθισμένος τρόπος θέρμανσης σφυρηλάτησης, στη θερμική επεξεργασία μικρών εξαρτημάτων χρησιμοποιείται σπάνια, που ονομάζεται γενικά θέρμανση σκάλας.

Τα ψυχρά σφυρήλατα θερμαίνονται σε φούρνο του οποίου η θερμοκρασία έχει αυξηθεί κατά 100-120 υψηλότερη από τη θερμοκρασία σβέσης ή κανονικοποίησης. Είτε για μικρά εξαρτήματα είτε για μεγάλα σφυρήλατα είναι γρήγορη θέρμανση, αλλά στη θερμική επεξεργασία των μεγάλων σφυρηλατήσεων η θέρμανση χρησιμοποιείται σπάνια, μόνο σε ειδικές περιπτώσεις, όπως η διαφορική θερμοκρασία ψυχρής έλασης και η θερμική επεξεργασία χρησιμοποιείται επίσης με αυτόν τον τρόπο θέρμανσης.